We love boobies!

We verkeren inmiddels bijna 3 weken in de ongelooflijke wereld van de Galapagos eilanden. Een waar Disneyland van de natuur. Onze 8-daagse-cruise beviel zo goed, dat we na een paar dagen verblijf op Isla Santa Cruz, nog een cruise van 4 dagen hebben gedaan... En nu is dit feest dan bijna over. Het is tijd om verder te gaan naar Peru, want over anderhalve maand vertrekken we vanuit La Paz (Bolivia).

De Galapagos eilanden liggen 1000km vliegen vanaf de kust van Ecuador.
Drie zeeleeuwen en een aantal leguanen doen hun middagdutje op een houten bankje als wij arriveren in de haven van Baltra. In het water spelen nog meer zeeleeuwen en grote pelikanen vissen in zee. Dat is onze eerste kennismaking met de Galapagos eilanden en tekenend voor de komende weken. Het is écht zo dat je oog in oog met de dieren kan staan hier. De dieren hier zijn zo ontspannen en door gebrek aan natuurlijke vijanden en gewenning niet mensenschuw. Het nationaal natuurpark wordt streng gereguleerd. Je betaalt 100 dollar voor de gestroomlijnde organisatie, die regels opstelt en gidsen opleidt. Een belangrijk deel van het geld wordt gebruikt om alle door mensen geintroduceerde dieren te elimineren (geiten, katten, honden en ratten). Ook onder water is Galapagos uniek. De combinatie van warme en koude oceaanstromingen zorgt voor een rijk onderwaterleven. Daaraan draagt de strenge regulatie van visserij ook bij.

De kleinste boot in de baai is de ´onze´... De Encantada is een gemotoriseerde zeilboot en een van de oudste toerboten in de Galapagos. We hebben het getroffen met de crew, gids en de leuke groep. Met 10 andere lui gaan we een week bijzondere ervaringen delen. Op de planning staan een tiental verschillende eilanden met allen hun bijzondere diersoorten.

In 1535 is deze eilandengroep per toeval ontdekt. Maar de mens heeft hier relatief weinig invloed gehad. Nu is deze eilandengroep beroemd om haar unieke en ongewone diersoorten.
Galapagos en de evolutie-theorie worden vaak in een zin genoemd. Darwin bezocht de eilanden en gebruikte de kennis die hij hier vergaarde in zijn evolutie-theorie. Het meest bekende voorbeeld is dat van de vogelsoort vink. Op de eilanden leven 13 verschillende soorten vinken die allen afstammen van één soort vink. Afhankelijk van het voedsel dat de vinken hadden op de verschillende eilanden evolueerden ze en kregen andere snavels. Die zelfde aanpassing aan het leefklimaat is te zien bij andere dieren (vogels, leguanen, lavahagedissen en landschildpadden).

Elk eiland heeft zijn eigen diersoorten. Daarnaast varieren de eilanden enorm qua uiterlijk. De omgeving is afhankelijk van de ouderdom van de eilanden. Het oudste eiland van de Galapagos is 5 miljoen jaar geleden ontstaan, het jongste eiland 500.000 jaar geleden. De jonge eilanden zijn zwart van lava en as en lijken op een maanlandschap. Soms is er begroeing van mangroven. Oudere eilanden hebben hele dikke cactussen. De oudste eilanden hebben volle begroeing met bomen (vaak ook uniek in de wereld). De ondergrond is meestal rotsachtig, maar er zijn ook prachtige witte, groene, goudkleurige en rode stranden van koraal of mineraal.

Bijzonder is dat de Galapagos eilanden vulkanisch zijn en nooit contact hebben gehad met het vaste land. Alle planten en dieren die hier nu leven hebben minimaal 1000 km over zee of door de lucht moeten reizen om hier te komen en vervolgens moesten ze hier zien te overleven. Dezelfde situatie heeft zich natuurlijk op andere plekken in de wereld voorgedaan. Door de geisoleerde ligging en de afwezigheid van de mens is het effect hier nog duidelijk te zien. Je komt hier echt op eilanden die nog zo puur zijn, alsof je terug gaat in de tijd.

De enthousiaste gids vertelt ons de eerste dag wel 12 keer dat we ten alle tijden buiten de boot moeten kijken en niet in de boot. Goede tip, want tijdens onze eerste ´watersafari´ in mangroven zien we zeevogels met knalblauwe voeten (bluefooted boobies) massaal het water in duiken om sardientjes te vangen. Als raketten, zo snel, storten ze zich vanuit grote hoogte neer, prachtig gezicht. Op land zien ze er een beetje sullig uit en hun blauwe voeten zijn geweldig. Zeeschildpadden en pijlstaartroggen zien we gewoon vanuit de boot zwemmen en blacktip en hamerhaaien jagen op grotere vis. Een pelikaan onthooft ons bijna als hij heel laag over ons bootje heenvliegt. Geweldig!

We krijgen lekker eten aan boord en de gids doet iedere avond een briefing voor de volgende dag. Klinkt weer super. ´s Nachts slapen we in onze kleine maar fijne hut en vaart de kapitein naar het volgende eiland.

Vogels, vogels en vogels op Isla Genovesa: frigatebirds, boobies met blauwe voeten, boobies met rode voeten en blauwe snavel en nasca boobies, deze zijn zwart wit en hebben ´gewoon´grijze voeten. Alle boobies zien er geinig uit, met hun onnozele koppie en grote voeten. Meeuwen jagen hier ´s nachts en hebben een knalrood randje om hun ogen. Overal waar je liep waren vogels de paringsdans aan het doen, aan het vechten, aan het broeden, aan het voeden of aan het chillen. De mannelijke frigatebird maakt indruk op de vrouwtjes met zijn rode ballon die hij opblaast onder zijn keel, de blauwvoetige boobie fluit om zijn ´bird´ te versieren. En ook al sta je recht voor hun neus, het spektakel gaat door. De beesten hier hebben er helemaal geen erg in dat je vlak voor ze staat, je zou ze zo aan kunnen raken.

Natuurlijk ontbrak Agnes´ nieuwe liefde niet: zeeleeuwen, we zien ze op de meeste eilanden. Snorkelend konden we afkoelen in het water waarbij de zeeleeuwen om ons heen zwommen. De liefde was wederzijds en die zeeleeuwen hebben ons niet meer uit het oog verloren.
Op bijna elke snorkeltocht konden we met ze spelen. Met hun grote ogen zwommen ze op ons af om dan snel weer met soort salto om te draaien. Een zeeleeuw had het voorzien op Agness flippers en volgde haar de hele tijd. In het water zijn ze superactief en speels, maar op land zijn ze superlui en liggen ze heerlijk te ronken. Op het hagelwitte strand van Isla Espanola lagen honderden zeeleeuwen te slapen, een plaatje.
Ze zoeken niet alleen de mooiste stranden uit om te tukken, ook zie je ze tussen de rotsen en op Isla San Christobal liggen ze zelfs op een strandje bij de haven, op oude boten en zelfs op het dorpsplein. Op ons laatste eilandbezoek zien we zelfs de geboorte van een zeeleeuwtje!

De landleguanen en lavahagedissen zijn op sommige eilanden in zulke grote aantallen aanwezig dat je er bijna over struikelt. De landleguanen zijn net dinosaurussen en relatief groot, heel gaaf. Op alle eilanden zien we de Galapagos Sally Lightfoot krab, een knalrode krab met blauwe buik. Ook deze dieren zijn niet schuw, ze blijven lekker op de rots zitten als je een foto wilt maken. Best handig voor ons, want we hoeven met onze digitale camera bijna nooit in te zoomen met alle dieren zo dichtbij.

De Galapagos eilanden en de dieren hier zijn echt speciaal, het leven hier is bizar. Waar ter wereld zie je flamingo´s op het ene eiland en penguins op het buureiland?

Tijdens de beide cruises was snorkelen naast de landbezoeken een dagelijkse activiteit. Dit keer kregen niet de kleine en kleurige tropische vissen onze aandacht, maar we gingen we voor het grote leven. Zeeschildpadden, witpunt rifhaaien, zwartpunt rifhaaien zeeleeuwen en verschillende roggen waren dagelijkse kost. Tijdens onze eerste snorkeltocht werden we verrast door een hamerhaai die voorbij zwom. Tijdens andere snorkeltochten zagen we weer hamerhaaien, baby-manta´s (2 meter), penguins, galapagoshaaien (die zijn vegetarisch, althans eten alleen vegetarische mensen) en adelaarsroggen. Het was schrikken voor Agnes toen een booby met blauwe voeten voor haar neus met mega snelheid in het water stortte en de visjes ving waar ze net naar keek. Tijdens onze laatste snorkeltrip leek het werkelijk op een mijnenveld met zeeschildpadden (soms wel 1 meter groot). Kortom een paradijs voor waterliefhebbers. Vanuit de boot is tijdens het varen ook wat te zien. We kunnen mantaroggen zien springen, ze maken salto´s om zich van parasieten te ontdoen. Maar het gaafste was een school van wel 50 dolfijnen die door het spiegelgladde water met onze boot meezwommen.

Tja, die school hamerhaaien waren we met snorkelen nog niet tegen gekomen... We maken na de 8-daagse cruise 4 duiken. Tijdens de eerste twee duiken zien we veel Galapagos haaien en anderen. Gordon´s Rock was de topduik van de 4, dit is de kraterwand van een vulkaan. De duikstek is door zijn sterke stromingen het meest geschikt is voor (grote) haaien... Dat leek ons wel wat. Na 5 minuten duiken zagen we in de verte twee grote hamerhaaien voorbij zwemmen, de duik was al geslaagd. Maar toen we na een klim over de rotsen (tegen de stroming in) aan de andere kant van de kraterwand uitkwamen begon het echte spektakel. 4 flinke witpunt rifhaaien zwommen voor onze neus. Af en toe kwam een schildpad en een zeeleeuw voorbij. Op een zeker moment werden de haaien zelfs achtervolgd door een speelse dikke zeeleeuw. De angstige haaien wisten niet hoe snel ze weg moesten komen. Tijd voor ons om door te zwemmen. Nog geen 3 minuten later wisten we niet waar we moesten kijken. We waren midden in een school hamerhaaien beland, deze haaien zijn ongeveer 3 meter groot en hebben een heel gek hoofd. Links, rechts, boven en onder. Overal. Als je rechts keek, kon je er makkelijk 20 tellen. Deze school bestond uit minstens 40-50 hamerhaaien die rustig en elegant tegen de stroming in zwommen. Onbeschrijfelijk!

Na de eerste cruise ontmoeten we Martijn weer. Samen maakten we de duiken bij Gordon´s Rock en relaxten op Isla Santa Cruz in Puerto Ayora, de toeristische hoofdstad van de Galapagos eilanden. Tevens hebben we daar op een prachtig strand weer aan onze golfsurf-skills gewerkt... Dat viel niet mee. Als onervaren surfer de rotsen en zeeleeuwen in de branding ontwijken...

Direct bij terugkomst van de eerste cruise hebben we vervolgopties overwogen, want we hadden nog lang niet genoeg van de mooie dingen hier. Onze eerste cruise bracht ons bij fantastische eilanden. De jongere eilanden waar nog veel ´lava´ te zien is ontbraken echter. Voldoende reden dus om te zoeken naar een trip die daar wel naartoe ging. We vonden een super lastminute aanbieding en boekten samen met Martijn een soort honeymooncruise... Dit keer een grote luxe boot. Echt superdeluxe, heerlijk grote kamer en een mooie badkamer. Het eten was in overvloed aanwezig, ontbijtbuffet, lunchbuffet , 4 gangen ´s avonds en cocktails bij zonsondergang. De kamer wordt meerdere malen per dag schoongemaakt, poeh dat is nogal wat voor ons backpackers. Er waren lezingen over de Galapagos en een bibliotheek om de nerd uit te hangen en alles te leren over deze bijzondere eilanden.
Op het zonnendek relaxen we in de jacuzzi met uitzicht op voorbijzwemmende zeeleeuwen en de orca die we op grote afstand hebben gezien.

Isla Espanola is qua landschap super: hoge kliffen, een ´blowhole´waarbij elke golf water uit spuit en een heleboel zeeleeuwen, zeeleguanen, vogels en hagedissen. Hoogtepunt was de waved albatros. Deze mega vogel heeft een spanwijdte van 2.6 meter en komt alleen op dit eiland aan land om te broeden. Ze komen in april aan, dus we hadden geluk een paar van deze mooie en lieve vogels te zien. Voor het opstijgen gebruiken ze de hoge kliffen van dit eiland, ze zijn te zwaar om vanaf land te starten.
Het jongste eiland, Isla Fernandina is nog steeds vulkanisch actief en je loopt over de verharde lavastromen, gaaf. Er groeit bijna niets hier. Hier begeven we ons in een ware zeeleguanenstad. We zien er honderden, ze liggen in dezelfde houding in de zon op te warmen alvorens het water in te gaan. Een bizar gezicht dit soort prehistorisch draken gezelschap. Dit is de enige leguaan die de zee induikt om te eten. Ze eten algen. Sommige zijn wel 1.5 meter lang.
Op dit eiland leeft ook de flightless cormorant. Op de penguin na is dit de enige zeevogel die niet meer kan vliegen. Door het overvloed aan vis hier en het gebrek aan vijanden, was de noodzaak van vliegen verloren gegaan en heeft de cormorant leren duiken naar visjes. Zijn vleugels zijn er nu klein en zien er zielig uit met een paar veertjes. Tijdens het snorkelen zien we een cormorant duiken naar vis.

Bekend van de Galapagos en ook te zien in dierentuinen over de hele wereld (o.a. Blijdorp) zijn de reuzenschildpadden. Agnes´ haar schildpad Pietertje is er qua formaat niets bij (qua persoonlijkheid natuurlijk wel). Door gebrek aan competitie wbt voedsel kunnen ze supergroot worden. Deze schildpadden kunnen ruim 200 kilo worden en leeftijden van 150 jaar en meer zijn geen uitzondering. Er zijn een aantal verschillende soorten (op elk eiland een andere soort) die nog in het wild leven. Piraten en andere zeelui namen de schildpadden tot honderd jaar geleden mee aan boord omdat ze soms wel een jaar konden overleven zonder eten en heerlijk vlees waren. Dat heeft een enorme impact gehad op de populatie op veel eilanden. Een aantal soorten is met uitsterven bedreigd en wordt een handje geholpen door voortplantingsprogramma´s.
De beroemste schildpad van de wereld is Lonesome George, hij woont nu in het Darwin Research Station met 2 vrouwtjes. George is de laaste van zijn soort, 100 jaar en... maagd. Sinds de vondst van George op Pinta Island probeert men hem te laten paren met een ander soort of sperma te verkrijgen, maar het lukt niet. Hij heeft er geen zin in. Dit in tegenstellig tot Diego, deze reuzenschildpad heeft zijn soort geredt van uitsterven door wel 1000 nakomelingen te verwekken.

Nu zijn we weer in het stadje Puerto Ayora op het eiland Santa Cruz. Afscheid genomen van de luxe boot en slapen nu in een hostel met een hoop kakkerlakken. Nou ja, dat is ook natuur.... Hier relaxen we even en morgen vliegen we naar Quayaquil in Ecuador.

Veel liefs van de Galapagos lovers.